Αν δεν ταιριάζαμε…

Αν πρέπει να βγει ένα συμπέρασμα για όσα συνέβησαν στον ΟΗΕ, χωρίς να επηρεάζεται από πολιτικές προτιμήσεις ή ακόμα και τα πατριωτικά του αισθήματα, θα ήταν το "όμοιος ομοίω αεί πελάζει". Δηλαδή ότι άνθρωποι με κοινή αντίληψη για την πολιτική, σαν να μυρίζουν από μακριά κάποιους με τους οποίους ταιριάζουν και μαζί τους «κάνουνε χωριό». 

Αν κάποιος τοποθετείται απέναντι σε αλλαγές συνόρων επιδιώκοντας σταθερότητα, αποτελεί δυσάρεστη παρέα σε κάποιον που όχι απλώς το καλοβλέπει αλλά έχει τις αναθεωρητικές θέσεις ως στρατηγικό στόχο. Για παράδειγμα ο Ντόναλντ Τραμπ , έχει θέσει δημοσίως στόχο την Γροιλανδία, επιθυμεί να προσαρτήσει τον Καναδά ως πολιτεία των ΗΠΑ ή τον έλεγχο του Παναμά και η λίστα δεν έχει τέλος.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από την άλλη απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο αν ασκώντας το δικαίωμά της, επεκτείνει στα δώδεκα μίλια τα χωρικά της ύδατα. Επίσης, με το έτσι θέλω «καταργεί» την θαλάσσια επήρεια των νησιών, ακόμα και της Κρήτης, ενώ πεντακάθαρα προβάλει την θέση ότι «τίποτα δεν γίνεται χωρίς την έγκριση του» με τελευταίο παράδειγμα το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ. Σε ό,τι αφορά δε την Κύπρο, να υποστηρίζει ότι η λύση είναι τα δύο κράτη. Ζητάει δηλαδή να βαφτίσουμε την αιτία του προβλήματος -την κατοχή-  ως λύση.

Όλα αυτά τα παράλογα όμως δεν είναι τυχαία. Ο παραλογισμός είναι σύμμαχος του αναθεωρητισμού. Χωρίς την αποδοχή του παράλογου, είναι απίθανη η αποδοχή των αλλαγών που σέρνει ο αναθεωρητισμός. Και επειδή όλα αυτά δεν οφείλονται σε κάποια καμένα μυαλά, αλλά αντιθέτως σε στρατηγικούς στόχους, είναι προφανές ότι το βασικό κίνητρο είναι το χρήμα. 

Μπορεί δηλαδή ο αναθεωρητής να καταγγέλει την πράσινη αλλαγή και την κλιματική κρίση σαν την μεγαλύτερη απάτη, αλλά στην ίδια πρόταση να διαλαλεί το πουλάω «όμορφο άνθρακα». Όσοι  αντιλαμβάνονται ότι το παιχνίδι έχει νέους κανόνες, σε ένα κόσμο που αλλάζει ταχύτατα, ίσως μπορέσουν να καταλάβουν ότι έννοιες όπως «σταθερότητα» και «δεδομένος σύμμαχος» δεν έχουν την ισχύ που είχαν. Αυτός που θέλει ριζικές αλλαγές στον χάρτη, δεν θέλει σταθερότητα. Θα διαλέξει λοιπόν άλλους φίλους.  Θα ισχύει το «πες τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι» και θα είναι οφθαλμοφανές ότι «αν δεν ταιριάζαμε, δεν θα συμπεθεριάζαμε».